Χάραμα

Ο πόνος της λησμονιάς φαντάζει ατελείωτος.
Ακόμα ένα πρωινό ξημερώνει.
Μα εδώ δεν χάραξε.Εδώ δεν χαράζει ποτέ.
Εδω ενώθηκε η μοναξιά με την θλίψη,
και καταδίκασαν τον άνθρωπο σε πόνο.

Ακόμα όμως και ο πόνος είναι ζωή.
Ζωή καταδικασμένη και ατελείωτη.
Που είσαι; Το σκοτάδι με πνίγει.
Που είσαι; Σε καλώ απ’την καρδιά μου.
Απο εκεί που δεν χαράζει ποτέ.
Απο την ψυχή μου.
Που είσαι;
Χάραμα....