Μόνος περπατώ σε χίλιους δρόμους
και η βροχή με χτυπάει αλύπητα.
Κάθε σταγόνα μια ανάμνηση που πονάει.
Κάθε σταγόνα μια λέξη που δεν πρόλαβα να πω.
Στην άγονη ερημιά ουρλιάζω το όνομα σου.
Μου απαντάει η σιωπή.
Μόνο αυτή μου απαντάει.
Μόνο αυτή με συντροφεύει.
Εκτός απο τα βράδια που έρχεται η μοναξιά παρέα.
Έρχονται σαν φίλοι απο τα πάλια.
Και ’γω ο κακομοίρης τους λέω για σένα.
Μόνο για σένα.
Πάντα για σένα.
και η βροχή με χτυπάει αλύπητα.
Κάθε σταγόνα μια ανάμνηση που πονάει.
Κάθε σταγόνα μια λέξη που δεν πρόλαβα να πω.
Στην άγονη ερημιά ουρλιάζω το όνομα σου.
Μου απαντάει η σιωπή.
Μόνο αυτή μου απαντάει.
Μόνο αυτή με συντροφεύει.
Εκτός απο τα βράδια που έρχεται η μοναξιά παρέα.
Έρχονται σαν φίλοι απο τα πάλια.
Και ’γω ο κακομοίρης τους λέω για σένα.
Μόνο για σένα.
Πάντα για σένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.