Κοσμική ικεσία

Στο άπλετο φως της δημιουργίας το όνομα σου τραγουδάω.
Κάθε λέξη ενας ψίθυρος.
Μια την φορά ώσπου να βγεί η φωνή μου.
Ουρλιάζω το όνομα σου.
Και η δημιουργία ολόκληρη σταματάει απο τον πόνο μου.
Στις κοσμικές νότες της εκλιπαρώ.
Μια λέξη, μια ματιά σου.
Την σκιά σου μόνο ας κοιτάξω.
Μα αντίθετα το κρύο χέρι της μοναξιάς πάλι στον ώμο νιώθω.
Να με οδηγεί μακριά.
Απο την δημιουργία στο χάος.
Και απο την ζωή στον θάνατο.