Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Αναπνοή

Θρηνεί μέσα στη νύχτα και φωνάζει.
Η φωνή του η μελωδία του χαμού.
Τα μάτια του πυρωμένες αμαρτίες,
βουτηγμένες μεσ’ την θλίψη και τον πόνο.
Αργά αναπνέει τώρα που έμεινε μονάχος.
Τα λόγια κάποιου ξένου ξαναφέρνει στο μυαλό του.
‘Η Ζωή διαρκεί όσο μια αναπνοή. Κοίτα να αναπνεύσεις βαθειά’.
Τόσα χρόνια ήξερε τα λόγια.
Μα στο τέλος μόνο βρήκε την σοφία.
Στο τέλος μόνο τα κατάλαβε.
Μα τώρα πιά έμεινε απο οξυγόνο.
Έμεινε απο ζωή.
Απο αναπνοή.

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Μικρή Γιορτή

Μικρή γιορτή έλαβε χώρα.
Μια ανάμνηση στερνή του αποχωρισμού την ώρα.
Και οι καρδιές μας βαριές.
Αντίο πως να πείς;
Πως να το ξεστομίσεις;
Βγαίνω στο μπαλκόνι να ανάψω ενα τσιγάρο.
Μήπως τον πόνο μου ξεχάσω.
Μήπως τα λόγια πιο εύκολα ξεφύγουν απ’τα χείλη.
Ότι είχα βρεί γραφτό μου ήταν να το χάσω.
Και οτι πολύτιμο στο δρόμο να πετάξω.
Προσπαθώ να ξεχάσω πρίν καν την ζήσω.
Του αποχωρισμού την ώρα.
Βιάζομαι όπως πάντα.
Βιάστηκα και πάλι.
 Και για άλλη μια φορά
Θα σκίψω το κεφάλι.

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

Φεγγάρι

Η Νύκτα σύμμαχος μου,
και το φεγγάρι οδηγός μου.
Ανείπωτες σκέψεις, αχαλίνωτες
ποδοπατούν την ψυχή μου.
Τα μάτια καθώς στρέφω εκεί ψηλά
στην άβυσσο του δέους,
η ψυχή μου πεταρίζει.
Για μιά στιγμή νόμιζα πως ήσουν εδώ.
Μα λάθος έκανα και πάλι.
Ήταν μόνο το φεγγάρι.

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Ψευδαίσθηση

Άλλη μια νύχτα που δεν θέλω να τελειώσει.
Γιατί σαν έρθει το πρωί,
η μέρα πάλι εμένα θα σκοτώσει.
Το βράδι είσαι δίπλα μου.
Ψευδαίσθηση δική μου.
Μα το πρωί ο ήλιος σε διαλύει,
Σαν την ανοιξιάτικη ομίχλη.
Βαρέθηκα να ζώ χωρίς εσένα.
Τα λάθη μου τα πλήρωσα ακριβά.
Βαρέθηκα να αναπνέω την ζωή μονάχος.
Νόημα δεν βρίσκω τώρα πιά.
Παραμυθάκι μου γλυκό.
Μόνη δεν είσαι τώρα πια.
Ελεύθερη και ωραία.
Πέταξες τώρα μακριά.
Πολύ μακριά.