Πέμπτη 15 Οκτωβρίου 2015



Δεν υπάρχει τίποτα εδω.
Οι δρόμοι αδειανοί,
φευγάτοι όλοι οι φίλοι.
Αναμνήσεις σπαρμένες παντού.
Σε παγκάκια, οικοδομές και δρόμους.


Περπατάς.
Το μυαλό σου χαμένο/τα όνειρα πεθαμένα/
οι αυγές που υποσχέθηκες νεκρές/ξεφύσημα.
Βαριά η αναπνοή, πονάει η εκπνοή.
Έμεινες πίσω.


Παρατημένη βάρκα σε προβλήτα.
Πόσες φορές πρέπει να πεθάνει η ελπίδα;
Μέχρι η τελευταία φορά να είναι;
Πες μου ακριβέ και αγαπημένε φίλε;
Γιατί απόψε τα φώτα σου είναι σβυστά;

Γιατί έμεινα εδώ;
Τι φυλάω;
Μοναξιά.
Έχω το κλειδί στην πόρτα της.
Σου υπόσχομαι.
Μπροστά της θα μείνω, κακό να μην
σε βρει.
Μην τυχόν και γνωριστείς με δαύτην.
Είναι η μεγαλύτερη πουτάνα απ'όλες,
και εύκολα στην θλίψη θα σε σύρει.

Αλλά μην φοβάσαι.
Έμεινα εδω.

Εδω που δεν υπάρχει τίποτα.
Δαίμονας κακός να μην σε βρεί,
μαχαίρι μην σε κόψει.

Έμεινα εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.