Πέμπτη 3 Μαρτίου 2016

Καίγεται η αλήθεια,
σαν χαρτί απόψε.
Λάμψη/σκοτάδι/λάμψη ξανά
Στάχτη.
Ερεθίζει τα ρουθούνια,
και βρωμάει.
Ξεπλυμένες ψυχές απο τα τελευταία,
κομμάτια καλοσύνης.
Στέκονται σαν φαντάσματα στην άκρη,
της συνείδησης σου.
Μια βρεγμένη γάτα νιαουρίζει.
Μια κόρνα βαρά.
Και 'κει στην άκρη ο άστεγος αργοπεθαίνει.

Στο περιθώριο κεράκια δεν ανάβουν.
Όλα καίγονται/ματώνουν/ιδρώνουν.
Δεν τον νοιάζει που πάνε τα σκατά του τον άνθρωπο.
Αρκεί να μην τα βλέπει.
Δεν τον νοιάζει ποιές αλήθειες σκοτώνει.
Βολικά θύματα.
Παράπλευρες απώλειες.

Καίγεται απόψε η αλήθεια φίλε.

Δώσε μου το χέρι σου.

Αντίο.