Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Στον έβδομο κτύπο
εξερράγη η εγκυμονούσα θλίψη.
Και ράγισε τ'αστέρια.
Γκρεμίστηκαν οι γέφυρες,
και ο χαμένος φάνηκε απο νωρίς.
Λόγια σταράτα, σε ηλικίες μικρές.
Απολογία.
Ψυχή γερασμένη.
Αστεία δεν σηκώνει.
Τι σκέφτεσαι για μένα;
Εγω τα πάντα.
Και κόμπος το στομάχι/τα μάτια υγρά/
δεν ξέρω/ελα/φύγε.

Σιωπή.
Αυτή μένει στο τέλος σου.
Συγχώρα με που σε κέρασα σιωπές.
Που μάταια μου μιλούσες.
Γεννήθηκα απο την θλίψη βλέπεις.
Κάτω απο σπασμένα αστέρια.
Χωρίς γεφύρι να περάσω,
την αγάπη σου να βρω.

Στον έβδομο κτύπο θα φωνάξω σ'αγαπώ.

Και μετά με δέος θα κοιτάω τα μάτια σου
να εκρήγνυνται σε χίλια σπασμένα αστέρια.