Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Η μεγαλύτερη ποίηση στάζει,
απο τις βαθύτερα κομμένες φλέβες.
Και τι λόγια!
Απο αυτά που σκοτώνουν.
Απο αυτά που αναγεννούν.
Μα πάνω απ'όλα, απο εκείνα,
που λακτίζουν και τον πιο
ατσάλινο εραστή.
Ξανά και ξανά.

Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015

Υπάρχει η κόλαση.
Η ψεύτικη.
Η αληθινή.
Αυτή που μας πουλάνε.
Αυτή που αγοράζουμε.
Η υπερφυσική.
Η φιλοσοφική.
Η κόλαση του μαύρου.
Του πόνου.
Της απελπισίας.
Των δακρύων.
Αυτή που φτιάχνουμε,
και αυτή που γκρεμίζουμε.
Του αποχωρισμού.
Του τέλους.
Της αρχής.
Αυτή που θα ζήσουμε.
Αυτή που θα καταλήξουμε.

Σου λέω απόψε με ειλικρίνεια.
Χαμένη εκεί που είσαι.
Όλες τις διαβαίνω.
Τις γνωστές και τις άγνωστες.

Για μια σου λέξη μόνο.
Και ας είναι ψίθυρος.

Και ας είναι πέταγμα.
Και ας είναι κόλαση.

Όπου και αν είσαι.

Σ'αγαπώ.