Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2015

Η μεγαλύτερη ποίηση στάζει,
απο τις βαθύτερα κομμένες φλέβες.
Και τι λόγια!
Απο αυτά που σκοτώνουν.
Απο αυτά που αναγεννούν.
Μα πάνω απ'όλα, απο εκείνα,
που λακτίζουν και τον πιο
ατσάλινο εραστή.
Ξανά και ξανά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.