Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Παραδώσου στην αγκαλιά,
ενός άνθους που αργοπεθαίνει.
Άλλωστε τα μεγαλύτερα νηπενθή μας,
δεν είναι εκείνα τα φιλιά που δεν δώσαμε;
Τα σ'αγαπώ που δεν είπαμε;
Οχι, οχι...
Καλά λες.
Δεν γεμίζουν θλίψη αυτά.
Ούτε οι χοροί στα στενά της πόλης.
Ούτε οι προδοσίες.
Ούτε οι αποστάσεις.
Ούτε τίποτα.
Αν τίποτα δεν γεμίζει θλίψη,
τότε γιατί στα δύο η πουτάνα η καρδιά
ραγίζει;
Παραδώσου στην αγκαλιά,
ενός άνθους που αργοπεθαίνει.
Και ομορφιά στο τέλος μην ψάχνεις για,
να δείς.
Κοιμήσου απόψε απαλά.
Τα ροδοπέταλα μην σπάσουν.
Εκείνα ας κρατήσουν στοργικά,
λίγη απ΄την αγάπη μου.
Κοιμήσου.