Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Είσαι ακόμα εκεί;
Σιωπηλό απόσταγμα αγάπης.
Στάζει και βουρκώνει την άμμο.
Μια άμμο που ο χρόνος πέταξε.
Χαμένος.
Είσαι ακόμα εκεί;
Θυμάμαι τον θάνατο που έλεγε,
<<Θα έρθω για σένα.>>
Αλλά με ξέχασε και αυτός.
Έλιωσα.
Η θλίψη βλέπεις το κάνει αυτό.
Είσαι ακόμα εκεί;
Στην γωνιά με βρήκε μια άλλη φίλη.
Με αγκάλιασε παθιασμένα,
σκοτεινά και ασφυκτικά.
<<Τι κάνεις μοναξιά;>>

Εκείνη γέλασε.
Και με κυρίευσε.

Είσαι ακόμα εκεί;

Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014

Φοίνικας


Σιωπηλά αναδύομαι απόψε.
Φοίνικας.
Περίλαμπρη η αμαρτία.
Στολίζει τον ουρανό.
Δεν με βλέπεις;
Δεν είναι ίδιος ο ουρανός;
Μάλλον οι αμαρτίες,
Δεν αστράφτουν όπως νόμιζα.
Δεν πειράζει.
Όλα τώρα είναι.
Όπως έμελλε να είναι.
Οριστικά.
Βροντερά τσακίζομαι απόψε.
Σκιά.
Συνείδηση τεμάχια.
Λερώνουν τον ουρανό σου.
Και τέλος;
Μένουν κάτι λέξεις.
Σε χαρτί τσαλακωμένο.
Σαν στο έδαφος ρημάζει ο ουρανός μου.