Τρίτη 20 Μαΐου 2014

Γεννήθηκε μια ιδέα,
μια πρόστυχη και άυπνη βραδιά.
Κυματισμοί στο χάος,
απο κάτι ερωτευμένες ψυχές.
Μουγκρίζει η θάλασσα της αναμονής.
Και ‘μεις τα πόμολα γυρνάμε άσκοπα.

Κλειδωμένες πόρτες/ψυχές/συνειδήσεις.

Μα μια ιδέα γεννήθηκε.
Διέξοδο να βρεί γυρεύει.
Απο το στήθος του μυαλού απογαλακτίστηκε.
Σύρθηκε.
Βόγκηξε.

Μα κανείς δεν άκουσε/νοιάστηκε/πίστεψε.

Ώσπου η ιδέα πέθανε το χάραμα.
Σαν ξύπνησε το χάος.
Και ηρέμησε η αταξία.
Και βουτήξαμε ξανά στην ψευτιά.
Την καθημερινή.

Ξεκλείδωσαν οι πόρτες.
Οι ψυχές.
Οι συνειδήσεις.
Ξεχύθηκαν.


Και η ζωή συνεχίζεται.