Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

‘Ονειρα Γλυκά

Μόνος ταξιδεύω στην έρημο της μοναξιάς μου.
Μόνος απο τότε που σε έχασα.
Μαζί με σένα και την ψυχή μου.
Οι μέρες μου έγιναν κρύες.
Λες και η ζωή ξεγλιστρά απο μέσα μου.
Κρυώνω.
Αστείο συναίσθημα αλλά έτσι νιώθω.
Πού ’να σαι άραγε τώρα;
Στην αγκαλιά ποιανού κοιμάσαι;
Αναρωτιέμαι...
Στάσου λίγο...γιατί έτσι όπως γράφω πέφτουν χάμω
κομμάτια του εαυτού μου.
Τα δάκρυα κυλάνε ακόμα. Ατελείωτα.
Η ψυχή μου σπαραγμένη απλωμένη παντού
μέσα στο χαώδες μυαλό μου.
Η ψυχή μου, που σου την έδωσα.
Σακατεμένη και διαλυμένη.
Η καρδιά μου νεκρή, δεν χτυπάει τώρα.
Και αυτή δική σου είναι.
Δεν θα σταματήσω να σε αγαπώ.
Δεν θα σταματήσω να σε λατρεύω.
Γλυκό μου όνειρο να σκεπάζεσαι καλά.
Γιατί κάνει κρύο.
Όνειρα γλυκά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.