Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011

Το Τέλος

Αφιερωμένο στην Γεωργία, το Αστέρι που θέλει να ζήσει!


Όλα τα όνειρα  σκόρπισαν.
Νεραιδόσκονη πεταμένη στον αιθέρα.
Όλες οι επιθυμίες πέταξαν.
Πουλιά ελεύθερα να αρμενίζουν στον αέρα.
Και το τέλος πάντα στην ώρα του.
Το ραντεβού στο οποίο κανένας δεν θα αργήσει.
Στέκεται τώρα εκεί πέρα.
Σε μια παραλία βυθισμένη στο ημίφως.
Στο μέτριο και ενδιάμεσο που τόσο πολύ σιχαίνεται.
Ούτε φώς μήτε σκοτάδι.
Ούτε ελπίδα μήτε αγάπη.
Μονάχα ο ωκεανός της μοναξιάς που απλώνεται.
Τον είχε διανύσει ήδη μια φορά.
Στην ιερή αναζήτηση του.
Τώρα θα πνιγεί σε αυτόν.
Και τα λάθη που έκανε θα τα σκορπίσει στα σκοτεινά νερά του.
Την θύμηση του θα εξαφανίσει απο καρδιές και ανθρώπους.
Όλες του οι αμαρτίες γυμνές και ελεύθερες.
Στην κρίση των Θεών.
Στην κρίση των ανθρώπων.
Και όπως βουτάει στα σκοτεινά νερά, δειλά κοιτάει πέρα.
Το νερό ανεβαίνει μα αυτός δεν σταματά.
Κάτι χρυσό στο βάθος διακρίνει.
Ανατέλλει...
Μα για κείνον είναι πια πολύ αργά.
Ήρθε το τέλος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.