Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Οδύνη.

Ντυμένη είσαι στα λευκά.
Το κύμα σε χτυπάει.
Η ανάσα σου βαριά.
Και η καρδιά σου σε πονάει.
Χαμένη είσαι πάλι στα σταυροδρόμια της ζωής.
Χαμένη είσαι πάλι.
Χωρίς να ξέρεις που θα βγείς.
Και αυτός απέναντι σου τώρα.
Ντυμένος μεσ’τα μαύρα.
Και όσο και αν το κύμα τον χτυπά,
Τα μάτια δεν κουνά.
Σε σένα τα ‘χει στρέψει.
Μήπως στερέψει ξαφνικά απο ζωή,
και δεν προλάβει να σου πει.
Πως οι μεγαλύτερες αλήθειες,
μας κρατάν μαζί ή απεγνωσμένα χώρια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.