Η Aγάπη δεν είναι αρκετή

Βυθισμένοι ορίζοντες για πάντα στο δέος.
Αναμνήσεις χαραγμένες για πάντα στο σώμα.
Και μια ψυχή ανυπότακτο αγρίμι.
Αυτά είμαι.
Δεμένος με σάρκα και αίμα.
Υποταγμένος στο μυστήριο που αποκάλεσες ζωή.
Δεν ήμουν για σένα αρκετός.
Μαρτύριο να ξέρω πως στην ζωή αυτή σε γνώρισα.
Και πως ευκαιρία άλλη δεν θα έχω.
Σε βρήκα και σε έχασα ένα πρωινό γεμάτο μοναξιά πολύ.
Σε βλέπω σαν σκιά κάθε μέρα τριγύρω.
Μα μετά θυμάμαι.
Πως δεν ήμουν αρκετός.
Απλώνω το χέρι να σε αγγίξω.
Και την μορφή σου να ξορκίσω για πάντα σε αγάπη η θρήνο.
Μα πάλι ξεφεύγεις.
Μόνο φεύγεις.
Πάντα φεύγεις.
Γιατί δεν ήμουν αρκετός.
Γιατί η αγάπη τελικά δεν είναι αρκετή.