Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Μοιραία προσευχή

Και ένα για μένα

Απόψε σκότωσες το φώς μας.
Με εναν χτύπο γεμάτο φόβο η καρδιά σου είπε.
Όσα με λόγια το στόμα σου δεν μπόρεσε.
Απόψε με κατέστρεψες.
Με μια σου λέξη πρόσφερες απλόχερα το χαρμάνι του θανάτου.
Κυλάνε αργά εδω οι ώρες.
Εδω όπου κάθομαι νεκρός στο σκοτάδι σου παραδομένος πάλι.
Θέλει φώς να μην υπάρχει για να φθάσει η αμαρτία.
Στο στόμα και προσευχη να γίνει.
Σε ακούω να την ψέλνεις ξανά και ξανά.
Σ'αγαπώ, σ'αγαπώ,σ'αγαπώ.
Μοιραία προσευχή.
Και παρόλο που είμαι νεκρός.
Την ακούω ξανά και ξανά.
Σκοτάδι...

7 σχόλια:

  1. Συγχαρητηρια Κωστη... καταπληκτικη και αψογη δουλεια. Μπραβο!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ πολύ Χρύσα! Να είσαι καλά! Χίλια ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. η μοιραία προσευχή σου, για πολλούς από εμάς το ίδιο μοιραία...
    να είσαι καλά Κωνσταντίνε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τόσο φως και ζούμε στο σκοτάδι.
    Ξανά και ξανά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πράγματι αγαπητοί μου φίλοι.. Να είμαστε όλοι καλά σε αυτές τις δύσκολες στιγμές. Όσο γίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.