Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

Χαραμάδα


Τι φοβάσαι να δείς αν κρυφοκοιτάξεις;
Μέσα απο τις χαραμάδες τι ιστορία θα ξετυλίξεις;
Τα γεμάτα περιέργεια μάτια σου διψούν.
Μια ζωή να ανακαλύπτουν μυστήρια.
Και φώς στις σκιές να ρίχνουν.
Τώρα γιατί διστάζεις;
Η ζωή που τόσο αγαπάς κρύβεται απο πίσω.
Όλοι οι Θεοί και οι δαίμονες.
Και οι ψευδαισθήσεις που έτρεφες για χρόνια.
Όλα εκεί είναι.
Στις χαραμάδες απο πίσω να σιγοκάινε στις αμαρτίας την φωτιά.
Αλλά εσύ φοβάσαι.
Απο μια τόσο δα τρυπούλα να κοιτάξεις.
Το εαυτό σου μήπως δείς.
Τα λάθη και τα πάθη σου.
Να καίγονται αργά και ολοκληρωτικά.
Μην φοβάσαι να κοιτάξεις τις επιλογές σου.
Μην φοβάσαι να αντικρύσεις την αλήθεια.
Όλα στην ζωή σου είναι εκεί που πρέπει να είναι.
Κοίτα και απο κάποια χαραμάδα φώς θα μπαίνει.
Εκείνη την χαραμάδα σπάστην με τόλμη.
Και άσε το φώς να πλημμυρίσει και ελπίδα να γεννήσει.
Αλλά κοίτα.
Μην φοβάσαι.
Δεν με βλέπεις που καίγομαι στις φλόγες;
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.