Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Ο ενδιάμεσος σταθμός


Ο Ενδιάμεσος κόμβος. Ο σταθμός ανάμεσα. Η ζωή. Η κατάσταση αυτή που βρίσκεται ανάμεσα στο πρίν και το μετά. Το παρόν. Σαν άνθρωποι ζούμε και βιώνουμε καθημερινά πολλές καταστάσεις. Άλλες όμορφες και άλλες όχι. Ερχόμαστε απο το σκοτάδι στο φώς. Απο το πρίν στο τώρα, στην ζωή. Σε αυτόν τον θαυμαστό κόσμο. Σε αυτόν τον παρανοικό κόσμο με τους μασκοφόρους ανθρώπους ανάμεσα μας. Τα λίγα χρόνια που ζώ λίγα πράγματα κατάφεραν να με συγκινίσουν. Μια όμορφη εικόνα, ένα μοναδικό άνθος. Ενα ποίημα. Μα τίποτα δεν έκανε την ψυχή μου να σκυρτήσει όπως εκείνη. Ναί. Ένας άλλος άνθρωπος. Μια ακόμη ψυχή. Περιστοιχιζόμαστε απο ανθρώπους ανόητους και χαμένους.
       Μέσα σε αυτήν την κατάσταση ύπαρξης, σε αυτό που αποκαλούμε ζωή, είναι μοιραίο να αναζητήσουμε την συντροφικότητα. Σε οποιαδήποτε μορφή της. Πάντοτε ένιωθα μόνος. Ελάχιστοι μπορούν να μας καταλάβουν γι’αυτό που πραγματικά είμαστε. Ελάχιστοι μπορούν να ακούσουν το τραγούδι της αθάνατης ψυχής μας. Ίσως και να μην τους γνωρίσουμε ποτέ. Ίσως όμως και ναι. Αναρωτηθείτε εάν έχετε γνωρίσει έναν τέτοιο άνθρωπο. Αυτόν η αυτήν που αγαπήσατε οσο τίποτα. Την ψυχή που τολμήσατε να δέσετε γύρω απο την δική σας. Τον αιώνιο συνοδοιπόρο. Αγαπήστε αυτήν τη ψυχή, τον άνθρωπο,οσο τίποτε άλλο. Η ζωή ενός ανθρώπου έχει πραγματικό νόημα μόνο εάν έχεις κάποιον να την μοιραστείς. Ειδάλλως τι είμαστε; Σκίες ψυχών που παγιδεύτηκαν εδώ ανάμεσα. Αιώνες μπορεί να περάσουν στην αναζήτηση του συνοδοιπόρου. Αν έχετε νιώσει το κάλεσμα αυτό,εάν έχετε ακούσει το τραγούδι μιας άλλης ζωής, μην γυρίσετε την πλάτη. Μην αρνηθείτε την κοσμική διαίσθηση σας. Εάν φίλοι μου αγαπήσετε έτσι τότε είστε πραγματικά και μοναδικά ευλογημένοι. Η καρδιά μπορεί να δοθεί πολλές φορές. Η ψυχή όμως μια μοναδική φορά. Μία. Τολμήστε να αγαπήσετε τον συνάνθρωπο σας. Τολμήστε να διασχίσετε το μονοπάτι της ζωής αγκαλιά του. Ειδάλλως γιατί ερχόμαστε ξανά και ξανά εδω; Στον ενδιάμεσο κόμβο; Ανάμεσα στο πρίν και το μετά; Αν όχι για να σμίξει η ψυχή μας; Γιατί; Ζήστε το! Νιώστε το! Αφήστε την θνητή καρδιά σας να βροντοχτυπήσει και να αντηχήσει παντού. Παντού σε αυτούς που ακούν. Σε αυτούς που ψάχνουν. Εδω στον ενδιάμεσο σταθμό. Στην ζωή.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.