Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Πάθος

Η Θέληση σου πέθανε.
Σαν αστρικό νεφέλωμα παραδόθηκε ανήμπορη, νεκρή.
Και στα βάθη του κόσμου σου χάθηκε.
Κοιμάσαι. Ξυπνάς.
Σκλάβος είσαι μα τον εαυτό σου ξεγελάς.
Την ελευθερία σου δεν έχεις μα την ιδέα της μόνο.
Μια εύθραυστη ιδέα που μπορεί να ραγίσει.
Με ενα μόνο ψίθυρο σου κομμάτια να γίνει μπορεί.
Είσαι αφέντης του τίποτα, κυρίαρχος κανενός.
Ακούς τον όχλο έξω;
Για αίμα φωνάζει.
Οι κραυγές τους σχίζουν την ελευθερία σου στα δύο.
Και εσύ κουρνιάζεις.
Νικημένος πριν καν προσπαθήσεις.
Δεν γεννιούνται έτσι τα θαύματα.
Θέλουν θέληση, θυσίες.
Και πάνω απ'ολα πάθος.
Μην ξεχνάς το πάθος.
Χωρίς αυτό καλύτερα το κενό να αγκαλιάσεις.
Και να βουτήξεις στην άβυσσο του.
Χωρίς πάθος γιατί ζείς;
Γιατί αναπνέεις;

2 σχόλια:

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.