Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Ξημερώνει

Για τις νύχτες εκείνες.. Ξέρεις..

Σιωπηλές κραυγές αγγίξαν απόψε των αστεριών τις μύτες.
Δειλά γυμνωμένα αισθήματα κοινωνοί δικοί μας.
Και η κοινωνία παραδόθηκε τρεμάμενη στο κάλπασμα του έρωτα που έφυγε.
Ανεκτίμητο κενό την ψυχή σου τρύπησε.
Νοσταλγικό και νέο.
Όπως και 'σύ.
Στης τρικυμίας την άναρχη ελπίδα ακούμπησες.
Τρεμάμενο πουλί που καταφύγιο δεν βρήκε.
Πέρασε καιρός.
Και οι απολήξεις των νεύρων ακόμα καίνε.
Τσιγάρα που καρτερικά περιμένουν να σβύσουν, ανέλπιδα και μόνα.
Και οι τοίχοι του σπιτιού φαντάζουν με χίμαιρες.
Σαν αυτές που κυνήγησες.
Στην λεωφόρο της καρδιάς μας επικρατεί ησυχία απόψε.
Ξημερώνει θάνατος.
Ξημερώνει αγάπη.
Ξημερώνει τέλος.

2 σχόλια:

  1. Καλή χρονιά σου εύχομαι καί από 'δω, φίλε Κωστή! Να είσαι πάντα καλά και να μας χαρίζεις και το 2012 στίχους και εικόνες που συγκινούν και ενεργοποιούν βαθιά συναισθήματα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε ευχαριστώ απο βάθος καρδιάς αγαπητέ Δημήτρη! Εύχομαι να είναι μια χρονιά γεμάτη υγεία και επιτυχίες και για σένα φίλε μου! Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.