Ψυχές γυμνές

Δώσ'μου το χέρι σου και κάθησε κοντά μου.
Τα αστέρια απόψε θέλω να σου δείξω.
Και κάτω απο την αστροφεγγιά αγάπη να ομολογήσω.
Με φιλί ζεστό και αγκάλη δυνατή.
Έτσι φεύγουν οι στιγμές.
Σαν αεράκι απαλό.
Έτσι ανύποπτα γλιστρούν απο τα χέρια και την μνήμη.
Δωσ'μου το χέρι σου απόψε.
Μπας και θυμηθώ.
Ξεχνιέμαι πάλι.
Είναι που είσαι μακριά και 'γω τώρα μονάχος.
Στις σκιές να μιλώ σαν τον τρελό.
Και το χέρι σου να ψάχνω στα σκοτάδια.
Δεν ακούγεσαι εδω πέρα.
Δεν σε νιώθω.
Παρόλο που τα ίδια αστέρια κοιτάμε και τον ίδιο ουρανό.
Γυμνές ψυχές μείναμε.
Και τα χέρια πια δεν τα κρατάμε.
Γυμνές ψυχές μείναμε.
Στα αστέρια σκορπισμένες.
Τουλάχιστον απόψε χαϊδεψε ένα απο αυτά.
Μήπως και εκείνο τρεμοπαίξει και το δώ εδώ που είμαι.
Και ας είναι αυτό παρηγοριά στην γύμνια και το κρύο.